Tamara en Marco's rondreis Singapore, Vietnam en Cambodja 2011

Phnom Penh - van koninklijk paleis tot killing fields

Gisteren, 30 november, was het om 06.00 rise and shine, want om 07.30 vertrokken we naar Phnom Penh. Een rit van 317 km. De weg die wij moeten hebben heeft heel veel schade geleden door de recente overstromingen, vandaar ook de lange reistijd. En idd. hier en daar misten hele stukken asfalt en was men druk bezig met herstelwerkzaamheden. Hetgeen trouwens een jaarlijks terugkerend ritueel is.   Onderweg stoppen we bij de brug van Spean Kompong Kdei, dit is een oude historische Khmer brug. De brug, gebouwd in de 12e eeuw, ligt op zo'n 60km zuidoostelijk van Siem Reap en staat in directe verbinding met de oostpoort van Angkor Thom die toegang geeft tot het koninklijk paleis. Na 1000 jaar is de brug nog steeds in gebruik en is het een belangrijk onderdeel van de lokale infrastructuur. Als we de brug zijn overgestoken, komt er net een bruidspaar aan die bij de brug een fotoreportage maakt. Het is een heel ritueel. De bruid draagt een traditionele sarongachtig kostuum, is zwaar opgemaakt en de haren zijn mooi opgestoken. De regie van de poses is erg streng en er loopt een dame bij die continue de loshangde lok van de bruid probeert te fatsoeneren. De muiltjes van de bruid zijn puur voor de foto, want ze loopt overal op haar blote voeten naar toe. En intussen staan de bruidsmeisjes verveeld hun tijd te doden. Als de foto's zijn gemaakt, moet er worden omgekleed voor de volgende reeks statieportretten. Maar dat wachten wij niet af.   Het groene landschap glijdt aan ons voorbij, zover het oog reikt zie je rijstvelden. Verder is er ook veel armoede te zien. Ouderdomsvoorzieningen kennen ze hier niet, dus als je geen familie hebt die voor je kan zorgen heb je pech gehad. We stoppen nog in het plaatsje Skun. Deze plaats staat bekend om zijn knapperig gefrituurde snacks of fingerfood: vogelspin, een soort kever, uitkomende eieren en kleine vogeltjes. Verder kun je er ook nog allerhande fruit kopen, lotuszaden en gestoomde of gerookte rijst in bamboe. De auto is nog maar net tot stilstand gekomen of we worden al meteen belaagd door een meisje dat fruit wil verkopen. En als we niet kopen, dan kan zij niet naar school.....als ze het zelf maar geloofd..... Bij de spinnen blijven we even stil staan en dan haalt onze gids een levende vogelspin uit de voorraadton. Die kin gerust over mijn hand lopen want de tanden waren al verwijderd. Ik bedank, maar Marco gaat uiteraard de uitdaging aan. Maar wanneer de gids aanbiedt om ook een spin te proeven, passen we allebei. Hij neemt er wel een: it's crunchy, have one.......yeah right:-):-)   De reis verloopt verder voorspoedig en om 13.30 zijn we bij het hotel waar we een upgrade krijgen naar de Panoramaview suite. En een view it is....uitzicht over de Mekong rivier... We gaan lunchen en lopen nog wat over de lokale markt. Het is superwarm, dat belooft wat voor morgen.   Vandaag worden we om 08.30 uur opgehaald door de gids. Ik kan meteen weer naar boven, want we gaan naar het koninklijk paleis en daar moet je we decent gekleed zijn, dus geen mouwloze blousejes. Er moet een mouwtje aan zitten. Vooruit dan maar.   We stappen in een cyclo en maken een kort rondje door de stad. Het is amper 09.00 uur en de temperatuur in de zon is al een aangename 38 graden. Voor een stad met 2 miljoen inwoners valt het verkeer wel mee, zeker wanneer je Hanoi en Saigon gezien hebt. Maar hier kunnen ze er oo, wel wat van. Het koninklijk paleis is gebouwd in 1866. De huidige koning woont er  nog steeds en de wapperende vlag geeft aan dat hij thuis is. Het hoofdgebouw op het complex is de Kroningszaal gebouwd in 1917  in Khmerstijl. Een prachtige zaal met een troon van puur goud. Helaas mogen er binnen geen foto's worden gemaakt. Opmerkelijk is, is dat de troon maar een keer door de koning gebruikt wordt en dat is tijdens de kroning. Dat is de enige keer dat hij daadwerkelijk op de troon zit. De 59 m hoge toren op het dak van het gebouw is geinspireerd door de Bayon temple in Angkor Thom, het heeft ook vier gezichten.   Daarna bezoeken we de Silver Pagoda. De naam is ontleent aan het feit dat de vloer van deze pagoda bekleed is met meer dan 5000 tegels gemaakt van echt zilver. Een vloertje van iets meer dan 6 ton aan kilo's:-). De pagoda is ook wel bekend als de tempel van de Emerald Buddha. Niet zozeer omdat het beeld van deze edelsteen is gemaakt, maar vanwege de groende kleur. Ook als men jade gebruikt, noemt men het nog emerald. Het boeddhabeeld in deze tempel stamt uit de 17e eeuw en ks gemaakt van Baccarat kristal. Verder staat er ook een prachtig gouden boeddhabeeld dat zo'n 90 kg weegt en een paar diamanten van 25 karaat bevat. Lis Taylor zou er jaloers op zijn:-):-):-):-)   Vanwege de warmte is het programma wat aangepast en bezoeken we eerst Choeung Ek oftewel een van de meer dan 300 killing fields die er in Cambodja waren. Voorheen was dit een oude Chinese begraafplaats, maar daar is eigenlijk niks meervan terug te zien. Het museum toont foto's van leiders van het Pol Potregime en ook tekeningen van de gruwelijkheden die hebben plaatsgevonden. Kippenvel!!!! En dan lees je het alleen nog en zie een tekening gemaakt aan de hand van de verhalen van zeven personen die Tuol Sleng, kom ik zo op terug, hebben overleefd. Na een korte film over het hoe en waarom van het regime van Pol Pot, lopen we naar de herdenkingsstupa en wellicht luguber aandoende verzameling van botten die ze in de massagraven hebben ontdekt. De stupa bevat een etage met kleding, 9 etages met schedels en 7 etages met overige botten als heupondefdelen, kaakdelen etc. Op dit killing field zijn meer dan 20000 mensen (mannen, vrouwen, kinderen) gedood. Terwijl we rondlopen en naar de gaten kijken van de massagraven die men heeft opgegraven, worden we door de gids gewezen op wat ogenschijnlijk steentjes zijn, maar het blijken tanden, botdelen en botsplinters te zijn. We lopen dus rond op paden waar nog steeds menselijke delen  liggen, dat is echt een bizarre gewaarwording. De regering doet er niks mee en laat het zo, er kan ook niks mee gedaan worden want de fragmenten zijn zo klein en men kan ook niet meer achterhalen wie het is geweest. Al met al een plaats die je gezien moet hebben om te kunnen begrijpen.   Dan is het lunchtijd. De gids weet een goed adresje en dat bleek idd. een schot in de roos. Lekker Khmerstyle eten op een super leuk en knus terras. En dan gaat het programma verder. Volgende halte is net zo indrukwekkend als de vorige, het genocide  museum Tuol Sleng ook wel S21 genoemd. Deze voormalige school is door het Rode Khmer regime omgebouwd tot gevangenis waar men de gevangenen op gruwelijke wijze martelden en vanuit hier werden iedere vier weken vrachtwagens vol met gevangenen naar Choeung Ek gereden. Er zijn vier gebouwen, een voor de verhoren en martelingen en in de overige gebouwen zijn de klaslokalen omgebouwd tot gevangenisblokken waar men op provisorische wijze een aantal minuscule cellen in de voormalige lokalen heeft gemaakt van elk 0.8x200cm. De blokken met de cellen zijn ook nog es voorzien van prikkeldraad zodat men niet kon ontsnappen of ook maar naar het dak kon lopen om zelfmoord te plegen. De orginele martelwerktuigen en enkelboeien (voor zowel mannen, vrouwen als kinderen) zijn ook nog aanwezig. Andere details zal ik maar even achterwege laten. In ieder geval stille getuigen van de gruwelijkheden die hier hebben plaatsgevonden. In drie blokken zijn tegenwoordig de foto's van de slachtoffers te zien en tekeningen van de misdaden die zijn begaan. Het regime hield een zeer goede documentatie bij van hetgeen zij heeft uitgespookt, vandaar dat men ook precieze aantallen kan aangeven van het aantal mensen dat is gedood. Voor het regime aan de macht kwam telde Cambodja ca zeven mln inwoners, na de val amper vier mln. Vandaar dat de tegenwoordige bevolking van Cambodja best jong is. Van de zeven personen die hebben overleefd, zijn er nog twee in leven en zij verkopen nu hun verhaal binnen de muren van dit complex. Ze moeten wel, de regering doet niks voor hun en zoals al eerder gezegd, als je geen geld of familie hebt, heb je pech. De zeven personen hebben kunnen overleven omdat het gewone handwerkers bleken die het regime wel goed kon gebruiken. Het zijn  voornamelijk de intellectuelen die destijds zijn omgebracht.   Na deze stop hebben we een wat luchtiger onderwerp op het programma staan namelijk het Nationaal Museum. Een verzameling van (heiligen) beelden en voorwerpen uit heel Cambodja uit de vroegere eeuwen zo ook de originele beelden van de tempels die we in Angkor hebben gezien. We mogen alleen in de tuin fotograferen. Het grappige was dat er ook net een monnik rond liep. En normaal is het dan zo dat wij een monnik vragen of wij een foto mogen maken, nou waren de rollen omgedraaid of hij svp met Marco op de foto mocht en wie zijn wij dan om nee te zeggen :-):-).   Hierna bezoeken we nog een dansschool waar kansarme kinderen de traditionele apsara dansen leren. Het is mooi om te zien wat voor een plezier de kinderen hebben. Ze laten ons een paar dansen zien, kunnen ze mooi even oefenen. Bij het verlaten van de dansschool doen we een donatie voor het behoud van deze school.   En dan zit ons dagprogramma er op. We stoppen nog even bij het Raffles hotel, ja er is er ook een in Phnom Penh, om te kijken of wij er morgen evt. kunnen zwemmen. Dat kan tegenbetaling van $20 pp. Een beetje veel voor slechts drie uurtjes.....dus daar zien we maar vanaf. Het grappige is dat er een grote kerstboom in de lobby staat van het hotel. Het is immers bijna Kerst.....maar met deze temperaturen kijk je er toch wel vreemd tegen aan. Eenmaal terug in het hotel nemen we afscheid van onze tourguide, nadat ze ons van de laatste instructies heeft voorzien. Morgen worden we om 15.00 uur opgehaald en gaan we weer op weg naar huis.

Reacties

Reacties

Queen

Veilige reis terug lieverds. Dankjewel voor de mooie reisverhalen en foto's. Vanuit Roosendaal een warme omhelzing. Queenie

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!