Net als afgelopen zondag was het ook vandaag weinig shine toen de wekker om 05.30 uur afliep. De avond van tevoren was toch nog ongepland laat geworden toen wij een virtueelgevecht met het reisblog hebben geleverd om ons eerste verhaal gewebd te krijgen. Uitgecheckt hadden we al dus het is alleen nog even ontbijten en dan is het goodbye Singapore. De chauffeur is op tijd en we zijn eigenlijk zo op Changi airport. Op vliegveld is nog even wakker worden met een Starbucks en dan hup naar de gate. De vlucht vertrekt op tijd en verloopt voorspoedig, het blijkt dat ik (Tamara) toch best nog wel moe ben, want ik maak nog mee dat we van de gate worden weggeduwd en als ik wakker ben zijn we al aan het vliegen, bete dan dat ik ze zie vliegen:-), heb dus heel het opstijgen gemist. We tukken allebei nog wat verder en zijn aardig bijgerust wanneer wij bijna gaan landen. De koffers laten even op zich wachten, maar dan kunnen we......hello Hanoi..... Op weg naar de stad krijgen we al enigszins een voorproefje van het verkeer, het verkeer rijdt ons alle kanten voorbij, blijkbaar is elke kant de goede.... en men tuutert hier wat af. In de stad is het en paar graden erger, wat een chaos echt ongeloofelijk. Hanoi telt 6.000.000 inwoners en 4.000.000 scootertjes, nou dan weet je het wel.....en het lawaai is oorverdovend. Bij het hotel blijken we in goed gezelschap te verkeren. Er staan tig diplomatieke auto's voor de deur, er vindt nl. en ambassadeursbijeenkomst plaats. Check in is zo gebeurd en de kamer blijkt ook beschikbaar, op de dertiende etage met een super uitzicht over de rivier en skyline van Hanoi. De koffers worden gedumpt en dan gaan we naar Dong Xuan market in de oude wijk. Geadviseerd wordt om er met de taxi heen te gaan, dat doen we dan ook maar en de vebazing over het vekeer houdt nog even aan. Het marktgebouw, gelegen aan de oudste markt van Hanoi, is bijna nog vebazingwekkender. Allemaal super smalle paadjes met op elkaar gepropte stalletjes waar de grootst mogelijke troep wordt verkocht van levensmiddelen tot kleding en huishoudelijke apparaten. We volgen een route door de buurt die in het capitoolgidsje staat aangegeven. Onderwerg kopen we ergens warme pistoletjes met water, we moeten toch wat eten maar durven niet goed bij een stalletje of in een kroegje wat te pakken en met brood kan het eigenlijk niet mis. Als je dan zo aan de wandel bent en al die uitlaatgassen op je donder krijgt, snap je heel goed waarom veel mensen met een mondkapje op de scooter zitten. We komen langs een schooltje, tenminste wijdenken dat het een schooltje is, waar kleuters aan het zingen zijn. We zijn zo brutaal om even te gaan kijken en idd. er wordt flink aan een dansje geoefend en gezongen. Een paar kids vinden het wel interessantdat wij er zijn en beginnen een beetje uit te dagen met een soort kiekeboe en willen toch ook wel posseren voor de camera. Na het schooltje bezoeken we nog de Bach Ma Tempel. Deze tempel is het oudste religieuze gebouw van de Oude wijk en is gewijd aan de beschermgeest van de stad. 's Avonds gaan we eten bij Bobby Chinn, een hele bekende chef hier in Vietnam en Azie. Wij kennen hem van Foodnetwork channel. Het eten is voorVietnam standaarden goed aan de prijs. Voor een viergangen menu betaal je al gauw 35,00 per persoon. Voor de mensen hier niet te betalen, tenzij je een Vietnamees met heel veel geld bent, maar voor ons heel goed betaalbaar. Maar als je dan zo de prijzen op straat ziet, dan snap je wel dat Bobby aan de prijs is. Het eten is geweldig, dus als je een keer in de buurt bent het is en absolute aanrader. Terug in het hotel is het lekker bedje slapen, morgen begint het programma om 09.00 uur, dus we kunnen uitslapen;-)