En dan lopen wij om 04.50 uur op het station van Hanoi. De nachtrust kon beter maar OK dat is even niet anders. Het is te vroeg om naar het Sofitel Plaza te gaan waar wij gaan ontbijten, ontbijt begint pas om 06.00 uur. Wat dan... nou dan gaan we gewoon tot die tijd even de stad in zo komt het dat wij om 05.10 uur een rondje rond het Hoan Kiemmeer aan het lopen zijn.   Rondom het meer is het een erg levendige boel. Op straat daar entegen heerst bijna een serene rust. Geen drukte, geen auto's (nou ja bijna geen..) en af en toe slechts een claxon. Een paar brommertjes maken van de gelegenheid gebruik om even lekker hard dor de stad te scheuren, nu kan het. Verder zijn de mensen op straat maar met een ding bezig......bewegen dan wel sporten en het wordt gedaan door jong en oud. Immers, bewegen is goed voor je en het houdt in dat je een lang leven hebt. Op een paar pleintjes hoor je wat meer op tempo muziek en wordt er aerobics gegeven. Als we voor het tweede keer bij het grootste plein langs komen, waar men druk aan het aerobicen is, is de groep bewegende dames uitgegroeid tot een stuk of 75 en dan hebben we diegenen die buiten het plein staan en ook meedoen niet meegeteld.   Om 06.00 worden we weer opgepikt en naar het Sofitel Plaza gebracht. Nadat wij van het ontbijt hebben genoten, sushi is geen straf ook al is het voor ontbijt:-), hebben we nog tijd om wat op te frissen en ons blog bij te werken. De komende dagen zal dat nl. niet echt gaan lukken. Om half acht vertrekken we naar Halong Bay. Het is een trip van vier uur, dus we hebben een aardig ritje voor de boeg. De rust op straat heeft inmiddels plaatsgemaakt voor de ochtendspits en jawel de brommertjes dan wel de aantallen ervan blijven verbazen, los van de rijstijl die men er op na houdt. Per jaar sterven ca. 14.000 in het verkeer hier in Vietnam, en eerlijk gezegd verbaast het ons dat het er niet meer zijn.   Onderweg stoppen we bij een fabriekje annex winkel waar ze allerhande met de hand vervaardigde spullen vekopen: lakwerk, kleding, sieraden, beelden. Natuurlijk willen ze graag dat je iets koopt en worden wij meteen bij binnenkomst gestalkt door een verkoopster, maar helaas voor haar onze credit card weigert dienst;-);-). Vanaf hier duurt het nog 1.5 uur voor we in Halong Bay zijn. Het schiet op zich goed op en we zijn wat vroeg, dus we stoppen nog even bij een winkel waar ze parels en sieraden gemaakt van parels verkopen. Eerst krijgen we een uitleg hoe wij nepparels (van plastic of geperst steenstof) kunnen herkennen en war het verschil is tussen zoet- en zoutwaterparels. Dan hup de winkel in. Het moet gezegd worden, de prijzen zijn super redelijk en als je echt parels wilt hebben, dan moet je ze zeker hier kopen.   Rond het middaguur arriveren we dan aan de kade van waar wij naar de jonk vertrekken. Eerst worden alle passagiers verzameld, dus we hebven even tijd om de foto's te uploaden. En dan gaat het gebeuren. Wij zitten op de Bhaya III, de laatste nieuwe jonk van de reder. De jonk ziet er echt super gaaf uit en tijdens aanboord gaan worden we welkom geheten met een regenbuivan rozenblaadjes, eenglaasje water en een vochtig handdoekjes om op te frissen. Eenmaal aan boord kunnen we meteen naar boven voor de lunch. Helaas kunnen we  niet meer buiten zitten, maar dat wordt vanavond recht getrokken is de belofte. Na een algemeen welkom en introcuctie van de crew door Wim (ja hij is Nederlander), kunnen we lunchen. En die lunch liegt er niet om: garnalen, krab, inktvis, rijst, curry, fruit, kaasjes, verse jus, salades, lekkere zoetigheden als nagerecht.....voortreffelijk. De hut ziet er geweldig uit. We hebben een mooi bloemstuk van rode rozen op het nachtkastjes staan ivm ons jubileum. Verder is onze hut voorzien van een ienieminie balkon waar lekker even in alle rust van het prachtige natuurs hoon kunt genieten. We gooien onze koffers open, trekken onze badkleding aan en vertrekken naar het zonnedek. De temperatuur is super en we kunnen nog lekker een half uur van de rust en zon genieten.   Om 15.00 uur is het allemaalverzamelen bij de receptie en worden we met de tender naar het drijvende dorp gebracht. Daar stappen wij over op een roeibooit en worden wij door de locale vissersvrouwen rondgevaren. Bij een ander deel van het drijvend dorp kunnen we even uitstappen en rondkijken. Uiteraard kun je er ook allerhande souveniers kopen. Het leuke van dit drijvend deel is, is dat zich op dit stuk het schooltje bevindt voor de dorpskinderen. Een paar hebben pauze dus er wordt druk gevoetbald en dan belandt die bal nog wel es in het water....en als dat wat verder weg is, pak je even de roeiboot en gaat hem halen. Zo simpel is het. De huizen waar de mensen in wonen varieren van grootte en zijn kleurrijk beschilderd. Sommige huisjes zijn net zo groot als ons tuinhuis, maar aangezien het leven zich hier toch voornamelijk buiten afspeelt, is dat natuurlijk geen probleem. Huisdieren zijn ook niet vreemd, er lopen gewoon hinden en katten op de drijvende erven rond. De trip eindigt natuurlijk bij een parelwinkel. De meeste vissers, zijn parelvissers dus het veklaart een hoop.   Terug op de boot kunnen we gaan kajakken of zwemmen, wat we willen. Wij gaan  nog even naar het zonnedek en genieten van de zonsondergang. Daarna gaan we douchen en  nog even naar de bar. Het is happy hour en we krijgen een kookdemonstratie Vietnamese loempiaatjes maken. Er zit een groep Japanners bij ons aan boord en echt waar iededen moet vanuit elke hoek gefilmd worden wanneer zij een loempiaatje rollen. Je zou er een missen;-). Uiteraard is het snacken na het bakken en wij laten het ons goed smaken. Het recepr krijgen we uiteraard mee naar huis :-):-):-).Tijdens het dinner zitten we dan idd. buiten. Het is echt donker en afgezien van de sterrenhemel en iets of wat contouren van de rotsen is het hartstikke donker. Aan onze kant tenminste, aan de andere kant is het wat meer ligt om er nog meer jonken in de buurt voor anker liggen. Het dinner is net als de lunch super. Ondertussen loopt Wim rond en legt iedereen het programma van de volgende dag uit. Dan gaat plotsling het ligt uit, in eerste instantie denken we stroomstoring, maar er komen wat crewleden op rij aangelopen met ieder een doos in de hand die op een lantaarn lijkt in de hand. En van die lantaarns wordt bij ons op tafel gezet. Het blijkt een taart te zijn voor onze anniversary. Naast ons zijn er nog twee andere stellen die een jubileum hebben en twee stellen die op huwlijksreis zijn. Nadat wij een stuk taart hebben gehad wordt de rest verdeeld onder de overige reizigers en crewleden. Het voordeel van deze jonk is dat er maar max 20 hutten zijn, dus er zijn niet veel mensen aan boord. Na de taart slaan wij het vissen op inktvis over en gaan lekker slapen  morgen begint voor de liefhebbers het programma om 06.15 met tai chi en anders om 07.00 met een licht ontbijt.   We hebben heerlijk geslapen en zijn redelijk vroeg wakker. Als we snrl zijn kunnen we nog aan de tai chi deelnemen, maar we blijven nog lekker even genieten van de rust en het uitzicht vanuit onze hut. Na het ontbijtje, hebben lekker buiten gezeten, is het weer verzamelen bij de receptie en brengt de tender ons naar de Hang Sung Sot grot oftewel de Grot van Eerbied. De grot staat bekend om een rots in de vorm van een fallus, het symbool van vruchtbaarheid. Het is een hele mooie grot erg ruim en weinig claustrofobisch. De formaties zijn kleurrijk belicht wat leuke effecten geeft aan de stenen maar ook op de foto's. Sinds kort, 11 november 2011, staat Halong Bay weer op de Unescolijst van Zeven Natuurwonderen en men is daar, terecht, erg trots op.   Na dit bezoek gaan we terug naar de boot voor de brunch. Evt kan je kan tevoren nog douchen, maar dat hadden wij al gedaan. En dan is het check out. Tijdens de brunch zitten wij ook buiten terwijl de boot ons terug brengt naar de haven. Daar worden we weer opgewacht door onze gids die ons naar Hanoi airport brengt. Onderweg stoppen we  nog een keer bij dezelfde winkel als waar we op de heenweg zijn gestopt. Het blijkt een vaste stopplaats te zijn, omdat de gidsen en chauffeurs hier goed te eten krijgen. De stop is maar van korte duur, puur vanwege de pauze van de gids en chauffeur. Dan maken we nog een stop in een van god  verlaten dorp. Vroeger was hier een bloeiende handel van pottenbakkers, maar vandaag de dag is er nog maar een over gebleven. Dit bedrijf maakt nu alleen nog kleifiguren op bestelling voor de export naar het buitenland. Verder maakt de eigenaar ook schilderijen gemaakt van alleen klei. Die schilderijen zien er erg mooi uit.   We arriveren vroeg op het vliegveld, dusdanif vroeg dat we  nog niet kunnen inchecken. Onze gids legt ons uit waar we moeten zijn voor de check-in en brengt ons naar boven naar het restaurantgedeelte. Daar nemen we afscheid van elkaar. Totdat wij kunnen inchecken zetten we de foto's op de tab, maken een back up voor de zekerheid en hopen dat de tijd snel gaat:-). Na de check-in gaan we terug naar boven om nog wat te eten en dan is het tijd om door de beveiliging te gaan. Onze vlucht heeft 15 min. vertraging en duurt maar een uurtje. In Hue is het even op de koffers wachten, maar dan zijn we ook zo buiten en op weg naar ons hotel dat helemaal in de Frans koloniale stijl is.